张文琮·唐
标名资上善,
流派表灵长。
地图罗四渎,
天文载五潢。
方流涵玉润,
圆折动珠光。
独有蒙园吏,
栖偃玩濠梁。
张文琮·唐
戒途飞万里,
回首望三秦。
忽见天山雪,
还疑上苑春。
玉痕垂粉泪,
罗袂拂胡尘。
为得胡中曲,
还悲远嫁人。
张文琮·唐
造舟浮谓日,
鞭石表秦初。
星文遥写汉,
虹势尚凌虚。
已授文成履,
空题武骑书。
别有临濠上,
栖偃独观鱼。
张文琮·唐
花萼映芳丛,
参差间早红。
因风时落砌,
杂雨乍浮空。
影照凤池水,
香飘鸡树风。
岂不爱攀折,
希君怀袖中。
张文琮·唐
假寐怀古人,
夙兴瞻晓月。
通晨禁门启,
冠盖趋朝谒。
霜霭清九衢,
霞光照双阙。
纷纶文物纪,
焕烂声明发。
腰剑动陆离,
鸣玉和清越。
张文琮·唐
梁山镇地险,
积石阻云端。
深谷下寥廓,
层岩上郁盘。
飞梁架绝岭,
栈道接危峦。
揽辔独长息,
方知斯路难。